W latach 1836—1838, jeszcze przed całkowitym otwarciem linii kolejowej z Lipska do Drezna sprowadzono na nią wiele parowozów z Wielkiej Brytanii. Były to maszyny o układzie osi 1 Al i B zarówno z kotłami kopulastymi, jak i klasycznymi — walczakowymi. W 1838 roku fabryka maszyn w Ubigau koło Drezna wyprodukowała pierwszy parowóz niemiecki, jeszcze wzorowany na pojazdach angielskich. Parowóz Saxonia skonstruowany według projektu profesora Schuberta przypominał swym kopulastym kotłem i wewnętrzną ostoja parowozy Bury’ego, a umieszczeniem zbieralnika pary maszyny Stephensona. Nowy parowóz miał kilka usprawnień i nowości. Niektóre z nich zdały egzamin, np. ruchomy ruszt, suwaki z dławnicami uszczelniającymi, a o innych, np. blaszanych obręczach kół szybko zapomniano. Podobno w latach 1840—1841 Saxonia jeździła bez osi tocznej.
Wyprodukowanie tak złożonej maszyny, jaką był parowóz, okazało siet twardym orzechem do zgryzienia dla wielu ówczesnych fabryk. Fabryka maszyn w Übigau również miała kłopoty z opanowaniem niektórych technologii, np. z produkcją osi wykorbionej. Nic dziwnego, że pierwszy produkt nie był najlepszy, parowóz od początku sprawiał dużo kłopotów w eksploatacji. Z tych powodów wkrótce przesunięto go do prac manewrowych, ale tam przeżył niektórych angielskich kolegów i służył do 1850 roku.